Bugün benim doğum günüm Teoman demişken.Çoxunun ancaq xeyallarını gurduğu Istanbulda keçirdim 19cu yaş günümü men 1 Heçkimle(Nobady).

Başka heçkes olmadan,1 şüşe 0.3% millerle,Boğazda yaş betonun üstünde,bezen susub bezen danışarraq,dalğalaın sessizliyini dinleyerek.Dediyim her sözün menasını anlayaraq ve anlaşıldığını bilerek.

O bilir men bilirem.......

Kimdi şikayet eden heçkim yoxdu başka,hediye de yoxdu tebrik de yoxdu?

Belkede keçirdiyim en......(canayaxın+geşeng+qeyriadi+İstenilen+xoşagelen)......ad günü idi.

Elave heçne istemirem..........

Atamsa zeng eledi heç tebrik elemedi....Yeqin fikirleşib başkasının ad günüdü..Sevirem da bu kişini.Genetik benzeme bu olsa gerek........:D

Bence evlenmeliyiz,hem de bu sene................................:D

Zig-Zag

İtirdik..........................................

korktum bu gece ben.......
Yıne dılımın 1 bok edecegınden korktum galıba......
Ama benı aradın ya tam bekledıgım ıstedıgım anda ve hıssettın ya dostum.........
Bu yeter bana bu aksam...Bozmayalım buyusunu.....
Icmedım bıra falan.....
Ama bu hısslerı bastırmam ıcın bugun 3.5 lıraya aldıgım sıgara paketı yetmeyecek galıba.....
Senı cok....
Gorusurus...........

Uyumak ıstemıyorum sadece dusunmek.......

arkadaslık duygusu en gelısmıs hayvanlar fıllerdır....Onlardan sonra 1 hayvan daha gelır o da ben Kadrı......Hadı eyvallah......

Benden şu beni alın artık................................

Mne ni slabo drug.
goy elə fərz eliyək ki bu belədi.Guya sən də eləbilirsənki bu belədi.
Mənim ki dilim rezinnən,gözlərim fosfor,sümüklərim döş gəfəsim də daxil olmaqla poladdan,dərim sintetik,beynim plastikdən,iç organlarım da çay daşınnandı.



Hər oyunun ən yaxşı tərəfi cığallıq eliyəbilməkdi.................Biz də oyun oynuyurduq.......

Bu gece benim gecem.ürüdüğünü hisseden adamın gecesi.Yokolmayı düşleyen salağın gecesi.
Bu gece karanlıkta ve yalnızlıkta huzur yok.Sadece acı var ıstırap var.
1 de umut var.Belki aslında yokumdur diye.Bu gece karanlık batıracak kulaklarımı,karanlık kör edecek gözlerimi,acılarsa yok edecek kalbimi.Beynimse eriyecek fazla yüklenmeden.
Sevincim,ruhum uçarak aşacak sınırları ve birleşecek sevdiklerimin ruhlarıyla.Her birine 1 azcık.Herbirinde 1 azcık ben olacak canlarını yakmadan.Herbirinde 1 azcık ben olacak onların ruhu bile duymadan.
Herbirinde 1 parçacık.Birleştiğinde sevinç olacak sevgiden doğan.Ve her parçacık onlarla dolu için ben onlar olacağım sonsuza kadar.Ben onlar olarak kalacağım sonunda..........

Ben istemem ki geceler b[yle uzansın
Her saniye derdim wüste dert çilensin.
Göklerde yıldızlar yok olup gittikçe
Yüzümde yaşlar da çoğalsın sildikçe
Bulutlar geçtikçe üstümden ufuğa
Koşamam ardından hep soluk soluğa.
Bilmem ben sevmeyi normal değimle
Çok ağır bozarken herşeyi elinle.
İstemiyorum bırakmak işleri yoluna
1 ağlaya bilsemdim tam bolu boluna..............

Ağlamak isterim ben öyle yalnız yerde ki gözyaşımı silen olmasın.
Görüpte bana ağlama diyen olmasın.
Ağlamak isterim ben gözyaşım bitene kadar
Nasıl acıdığı yüzümde eriyip yitene katar.
Ağlamak isterim ben kalbimdeki buzu eriterek
Damarlarımdaki ateşi suyla gidererek.
Ağlamak isterim ben ciğerimdeki alev yokolsun gitsin
Beynimde dolaşan ağırlık azalsın bitsin.
Ağlamak isterim ben tüm sevdikllerim toplansın yanıma
Ayrılığın can yakan virüsü girmesin kanıma.
Ağlamak isterim ben tüm gücümle adını bağırarak
Öylesine ki dilinle söyle bitti arık son durak..................

Sençün çox darxıı..............:D

Biri vardı biri yoxdu.Hele heçne olmayanda demeli men vardım.Sonra artıq neyse var oldu.O vaxt sen oldun.Başıma 3 alma düşennen sora başa düşdüm ki,bu nağıl gurtarıb.Sonra başka 1 nağıl başladı................................................

Biri vardı biri yoxdu.Hele heçne olmayanda men vardım.Fikirleşirdim ki gözdüyüm neyse olanda sen de olacaqsan.........Ama birden gördüm kı növbeti sehife cırılıb,neyse olan sehıfe.Indiyse bu kitabda sene 1 de rast gelemmeyeceyimi düşünende sadece gülümsüyürem.Nağıllar hemişe yaxşı qurtarmır.ele kitablar da.......Sen olan sehifeni sevirem............................................................

Uyumayı bıraktım artık.Günün yorgunluğunun ıstırabını çekeceğim affımı istemeden.............
Belki yalnızlıktan daha ağır gelir.......Sensizlikten daha ağır.................................................

Hatırlamıyorum kokunu evet....Ama içime yayılışı hala aklımde.Uyuşturucu gibiydi.....
Kendimi dünyanın en huzurlu ve herşeye sahip adamı gibi hissediyorum..........
Ve bağımlılığından hala kurtulamadım.Kork kac benden........Benim sana dost olmadığımı hep söylüyorum sana ama dınlemıyorsun......Offf........
Şu an duyabilirsem kokunu cehennem kadar eziyetli gelir,bedenim acıyla, ruhum ıstırapla dolar biliyorum.Bilirsin fırsatım olsaydı bunu yapardım.................

Istanbul.Serhedsiz azadlig senin serhedlerini aşa bilmeyib.Heç bir yer senin torpağındaki rahatlığı ve huzuru daddıra bilmeyecek heçvaxt.Eyni proekt küçeler,eyni tipli döngeleri başka torpagda taparam belke ama bu duyguyu yox.............................

Bir kedim bile yok anlıyormusun?...............

Göz yaşlarımız islatsa öpüşleri bize lazım deyil yağış...............................

Sigaramın dumanı uçuşurken ve yalnızlığıma karışırken.Sen gelirsin aklıma.Yüzüne hafifçe dökülen saçların ve gül yüzündeki ifade.Bakışın ve gülüşün,yeter götürmeye beni duran zamana ve o anların sonsuzluğuna....................
Damlalar rüzgarın kollarına bırakırken kendini ve hafifçe inerken yüzüme beklenmedik sürpriz hediye gibi öpücüklerini hatırlarım,yeniden yaşarım varlığını,varlığındaki yokluğumu,yokluktaki varlığımı.Soğuk ellerinde hissederken kalbini ve bakarken yüzüne görüyorum korkusuzluğun korkusunu ve güçsüzlükteki gücü...................
Varlığın sonsuzluktaydı...............

Sigaramın dumanı uçuşurken ve yalnızlığıma karışırken.Sen gelirsin aklıma......Yüzüne hafifçe dökülen saçların ve gül yüzündeki ifade.Bakışın ve gülüşün,yeter götürmeye beni duran zamana ve o anların sonsuzluğuna...........................
Damlalar rüzgarın kollarına bırakırken kendini ve hafifçe inerken yüzüme beklenmedik sürpriz hediye gibi öpücüklerini hatırlarım,yeniden yaşarım varlığını,varlığındaki yokluğumu,yokluktaki varlığımı.....Soğuk ellerinde hissederken kalbini ve bakarken yüzüne görüyorum korkusuzluğun korkusunu ve güçsüzlükteki gücü......................
Varlığın sonsuzluktaydı......................................

Birtanem.Üzmüşler seni,çok üzmüşler....
Bugün öğrendim.......
Bilirim bu kurt sofrası çocukluğun saflığına benzemez.Kedi fareyle oynar gibi oynar senle bunlar da görmediğin için bilemezsin..
Büyümek böyledir işte.........hhhhhhh..........
Eli kolu bağlı olmak nedir bilmezsin sen,ama ben de bildiyimçin pişmanım çok.Canım sıkıldı sigara istiyorum........
Kendimi suçlamak fazını geçtim çoktan ama çok canım acıyor..........
Koru kendini diycem burdan rüzgarlara,belki götürürler sözlerimi ve gelirken de kokundan azıcık,1 azcık yetirirler bana...Çok çok çok az ama ya......Beni sinir krizine sokamıycak kadar....................................

Sonlardan en çok istediğim ve en zor olanını seçmiştim ama galiba 1 çıkmaza takılıp kaldım.Hep yenmem gerekirken yenilmek çok agir geliyor,sanki ümitsizliğe kapılır gibiyim.

Hep hız almam gerekirken yavaşlıyorum ki bu bende kıpırdamıyorum izlenimini uyandırıyor.Ne kadar güçlü olursan sapma tehliken o kadar çoğalır.Bu bildiğim 1 şey.Ama acıtıyor.Icimdeki o şey küçüldükçe daha da ağırlaşıyor,bunu hissediyorum.Küçüldükçe kalbimin 1 tarafına ağır basıyor.Eğilmeye zorlanıyor kalbim.Bense bunun acı ıstırabını kendimden,1 az da sevdiklerimden çıkarıyorum.

Düşlediğim,ulaşmak istediğim sevgide kendim eğrilikler yapıyorum.Duvara toslama şansım ve korkum artıyor her gün.

Eskiden kalan 1 alışkanlıkla kaçmak geçiyor aklımdan.Her defasında bunu yenmek gücümü ve zamanımı alıyor.

Uyandığımda uzaklaştığım için kendimi kınıyorum ben çünkü kenardan kaçmaya çalışan korkak biri gibi göründüğümün farkındayım.
Evet sence ben korkakmıyım..............

Demisdim ki yagisi istanbulka gondermisem.
Teyyareden endim,yataxxanaya geldim,cantalari yerlesdirdim.! sigaret yandirdim.Veeeeee...yagis yagdi.BELI YAGIS.yagmasini istediyim yagis.
Sonra seherde gezende ele islandix ki.
Istanbul seferimin bugeder gozel olacagini tesevvur eliye bilmezdim herhalda.Cox sevdiyim insanlar gozel seher ve cox tanis olaqn yagis.
Bu gunu hec vaxt unutmuycam.
Istanbulun merkezindeyem ama hele de vaxt ve mekan anlayisim yoxdu..............

Çox hirslenmişem....Yazıb bura köçürmek istediyim yazılarımnan biri itib.................. bu tazı ıstanbulda keçirdiyim ilk günüm,yağışın yağması,menimkilerle İstiklal caddesinde gezmeyimiz haqda olacagdı.Heyf.......

Ama internetkafede 1 mahnı eşitdim ki heqiqeten darıxmışammış onun üçün.
Bu şehir girdap gülüm,girdapta mehtap gülüm..........Seni itirmek bele qıymetli imiş.Sensiz günlerimin xatiresine,her gün öldüyüm günlerin xatiresine.....................

Bəli.........Gəldi son gün.
İmtahana hazırlaşan uşaq kimi bu şəhərdə olub keçənləri bir-bir təkrarlamağa çalışdım.Xatırladığım ilk günnən indiyə qədər yadımda qalan hərşey,bütün dəyişikliklər daxil olmaqla.
Az qalsın ...................... bütün qızlara:'Baxma çünki gedirəm,axtardığımın sən olduğunu tapmağa çalışacaq zamanım yoxdu' deyəcəkdim.O dağlı qaqaşlara:'Artıq sizi görüb də əsl gücün nədə olduğunu yenidən və yenidən fikirləşməyəcəm'deyəcəkdim.
Mənim üçün dəyərli olabiləcəklərini düşündüyüm insanlarla vidalaşdım.........................
Başka 1 vida gününü xatırladım.
Artıq relsləri sökülmüş rəngbərəng qatar vagonlarını və kiçik stansiyanı xarıtladım.
Sökülmək hakda xəbəri eşidənnən 1 daha getməmişəm oraya ki yadımda o gözəl anlarda sənin gözəlliyinin fonundaki şirinlik kimi qalsın.
Darıxacam demirəm çünki darıxıram:D Darıxmışam və alışmışam....................
Son olaraq görüşəcəyim damarlarında mənim qanım axan insanlar qalıb.
Və bu çoxdandı gözlənilən ama qısa olması arzulanan vida gününə son verəcəm.
Arxama baxmax istəmirəm.
Görüşənədək.........

Yenə içərişəhərdə keçir günlərim.2 gün qalıb vidalaşmağa.
Lakada çikada günlər bir-birini əvəz eliyir.Elə mən də lakada çikada gülərək,vaxtımı keçirərək yola verirəm zamanı.
Elə bir çevrədəyəm ki sadəcə nitqlərdə keçən müxtəlif nicklərin beynimdə qalan tələffüzünü 1 kənara atıb hərbiriylə bir-bir görüşürəm.
Və hamısı tələffüzdən,təsəvvürdən fərqli olsa da məndə həyəcan yoxdu,tələsmək yoxdu,görüş üçün,istənilən şey üçün.
Artıq başa düşürəm insanların normal olaraq qurduğu əlaqələrin necə yarandığını,inkişaf etdiyini.
Hərşey normaldı ama heçnə biz kimi deyil.
Eyni yerdə çox maraqlı insanlarla.Onları da sevməyə başlamışam.Dəyərləri artır hər an.
Ama sanki bu normal dostluq içgüdüsünnən fərqli olmayacaq kimi gəlir mənə.
Içərişəhərin həmin taxta oturacaqlarında oturub ağzımnan tökülən zarafatvari sözlərə qulaq asanda onlar kimi mən özüm de bu gücü hardan aldığımı fikirləşirəm.
Içərişəhərdəki biz yadıma düşür.
Həəəəəə...Mən içərşəhərdəki biz üçün darıxıram deyəsən.Yavaş-yavaş.Elə yavaş ki bəzən hətta unuduram bunu.
Əslində içərişəhər dəyərli deyil,onun divarlarına hopmuş bizim gülüslərimiz,qısaca bütün hisslərimizdi.
Içərşəhərdəki bizdi.
Az qalıb görüşəcəyik................

Şair dərd əlinnən dağlara qalxdı, Dedilər bəxtəvər yaylağa qalxdı.

(Atam tərəfinnən deyildi,isti isti)

Gözəlliyinlə gözəlləşdirdiyin gözəlliklər necə də gözəldi..................

Və yenə bu musiqi,bu səs.Nə qədər isti olsa da iliklərimdə soyuxluğu hissedirəm.
Bu sənlə olduğum günlərin soyuğudu,yada sənsiz qaldığım günlərin.
Baby join me in death.
Bu heçbirşeyin mənə qarşı gələ bilməyəcəyi günlər idi.
Bu güclü olduğum,sənli olduğum günlər idi.
Artıq keçmişdədi,uzaqdadı.
Bu mahnının sesi kimi uzaqdan və soyux gəlir,bezgin və yorğun gəlir.
Ama şəffaf,tərtəmiz gəlir.BIRŞEY kimi gəlir.Nəysə BIRŞEY kimi.Dəyərli.
Peşman deiləm.BIRŞEY yaşayabildiyim üçün.
Sən olduğun,olabildiyin üçün.
Və Sleepwalking past hope................

Mırtdı ama artıq darıxmaq duyğusu sönmüş kimi görünür.
Fikirləsirdim ki çox darıxacam Bakı üçün və kəndimiz üçün.
Ama hisslərim elə surətlə öldü ki artıq darıxmaq üçün darıxıram kimi gəlir mənə.
Çox maraqlı hissdi bu.
1 vaxtlar tək arzum hecnə hissetməmək idi.Insan heçnəyin qədrini bilmir.
Hisslər də daxil olmaqla.
1 həftə əvvlə icərişəhərdə oturaraq bu soyuq divarlar üçün,kəndimizin sakit küçələri üçün,Gəncliyin arxasındaki o kirli meşə üçün,dostlarım,ailəm və bütün sevdiklərim üçün darıxdığımı hisseliyirdim.
Indi darıxmıram heçnəyə.Bütün yaşadığım gözəl anların çəkiciliyi ölüb sanki.Və boş qalıb dünyam.Hərkəsin olduğu ama tək olduğum dünyam.Küləklər əsmir artıq sanki,danışmır mənimlə.Yağmurlar gedib məni Istanbulda gözləyir.
Həyatın nəbzi düz xəttdi.Ama məni narahat etmir ürəyin vurmamağı.Bəsit bir həyatla yaşayıram.
Nəfəs almag və verməkdən,yemək yeyib tualetə getməkdən ibarətd1 həyat.
Həyatın nebzölçən aparatı xarab olub.Yəni aparat axtaracam.Istanbulun uzun küçələrində.
Axı əziyyət çəkmədən,gic-gic darıxmadan yaşaya bilmir insannnnnnnnnnn...........