Paranoya...........................................

Bezen ağlamaq istiyirem.1 neçe damla rahatladar sanki.Hemişeki kimi aglaya bilmirem.
Sanki ağlımı itirecem kimi gelir.Beynim paranoyalara meruz galır.Ne hissetdiyimi bilmirem.
Eger bir gün hereketlerimin idaresi meni aşsa ne olacağını tesevvür elemek istemirem.Parçalamaq,yıxmaq,yox etmek isteyi duyuram ve bunu qarşisinda tek çare insanlardan uzaqlaşmaq olur.
Başımı aşağı salıb danışmamag,gülemmemek,heçbir şeye maraq duymamag.Gözlerimdekini görebilenler,fikrimi oxuyabilenler qaçardılar.Yaxınlaşmağa qorxardılar.
Başa düşe bilmirler.
Düz yada yalan danışdığımı anlaya bilmirler,fikirlerimi oxuya bilmirler,keçmişim ve indim hakkında heçne bilmirler,baxışlarımın menasını,gözlerimin derinini göre bilmirler,heçneye teeccüblenmediyimi öz gözleriyle görürler,baxışımın qorxuncluğunu etiraf edirler her gün.
Niye hele yanımdadılar.
Burda ne edirler.
Bezilerinin içimdeki o yaratığı görüb nece geri cekildiyinin,qaçdığının şahidi oluram.

Qapının ardında zorla saxladığım o şeyin üzüne baxmamışam hele.Ne olduğu hakkında tesevvürüm yoxdu.1 gün o gapı parçalansa ne olacaq bilmirem.

Bezen sadece ölmek şirin yuxu kimi gelir.Yada zamanı dayandırmaq.
Dur zaman yaddaşında cavan galım.
Yox külek göz yaşlarım küekdendi.
Gel Allah hardasan men tek qaldım.
Hardasan Allah.....................
Sadece 1 neçe göz yaşı istiyirem......................