Yarımçıq puzzle..................................

Əslində həyat çox asandı.Sadəcə asan yaşasam dəyərinin az olacagını düşünürəm.Çox sevincin də axırı bezginlik olacag hərhalda.

Yada hərşey daha bəsitdi.Kim necə bacarırsa elə yaşıyır.Elə mən da asan yerinə çətin yaşıyıram.Belə bacarıram yəni.İçdən yönləndirə o şeyi necə adlandırım bilmirəm.onun istədiyi kimi yaşıyıram.Beləyəm yəni.

Bugün axşam yeməyində bir gız mənə gülümsədi.Bu cümlə düşük kimi alındı 1 az ama ciddi...Qarşısınnan keçirdim.Yəgin indi özünə söyür.Bilirəm ki üzümün ifadəsi heç dəyişmədi...yox pis qız deyildi...İndi fikirləşirəm ki bu başıma əvvəllər də gəlib.Eyni duruş,eyni boşlug....

Vəya boşlug yoxxx....Ziddiyyətlərin birləşməsi.Həyata zidd olan mən özüm özümə ziddəm...3 aylıg uşaq kimi aglıyıram ama haramın agrıdıgını tapammıram.

1 şeyi çox istiyən ama axtarmag istəmiyən birini düşün.Deyəsən insanların cavablama tərzi agır gəlir nə gədər hazır olsam da...

Kiçilib 1 nöqtəyə dönmək kimi 1 fikir keçir aglımnan.Hətta blogu da baglamag istədim bu duyguyla.Sonra yayındım fikrimnən.Hələdə düşünürəm sonra yayınıram.Ziddiyyət.....

Məni tanımag və başa döşmək insanlarçün yarısı itmiş puzzle yıgıb orada nə gördüyünü təsvir elləməkdi ki onsuz da heçkim bunu eləməyə çalışmaz.Garanlıqda itirəm...............