Sonsuzlug........

Niniyim...Heyatdi da......

Boz........................................................

Published by Cosinus under on 11:09 AM

Boz şəhərim,rəngsiz şəhərim.Özün doğma olduğun gədər rəngsizliyin də,ümidsizliyin də doğmadı mənə.Səndə səssizlik,rahatlıg tapmag ümidiylə gayıtmışdım.
Səssizsən.Bu doğrudu.Ama 1 daha əmin oldum ki rahatlığın,sərbəstliyin nə olduğunu heç vaxt bilməyəcəksən sən.Divarların belə insanın üstünə gəlir,ümidsizliyə aparır.
Bozsan bomboz.Ümidsizsən,sevincsizsən.Havan ciyərlərimi daraldır,soyuğun iliyimə işliyir.
Gözlərim işıq görsə də bu işıq rəngsizliyin 1 parçasıdı sadəcə.Nəyin üzərinə düşsə də bozun rəng çalarlarını yaradır.
Səssizliksə ölümü andırır səndə.Ümidsizliyimi yadıma salır,yalnızlığımı,səbəb axtarışlarımı xatırladır mənə.
Bütün rənglər uzaqlaşır və mən boşlug hisseliyirəm,yalnızlıg görürəm.Mən bezirəm.Qara ilə ağın garışığınnan bezirəm,səssizliyin səsinnən bezirəm,soyugun sümüklərimlə rəgsinnən bezirəm.Bezirəm.Bezirəm.................................

0 yorum:

Post a Comment