Səmalar..........................................
Published by Cosinus under Bana ait olanlar........ on 11:42 AM


Şahinləri uşaqlıqdan çox sevirəm.
Yadımdadı onu qolumda tutanda gözləri məni ovsuinlamışdı.Heçnəyə görə narahat deyildi.Ətrafında dayanıb ona baxan insancıqlar onun üçün kiçik,gücsüz varlıqlar idi ve əl uzatmağa belə gorxurdular.
Mən də daxil olmagla hamı onun zəhmi və gücü qarşısında aciz olduğunu bilirdi,qarşısında baş əyirdi az qala.
Cəmi bir neçə aylıq olan bu varlıq nə üçün yarandığını bilirdi.Yüksək,ucsuz bucaqsız səmanın onun üçün yarandığını da bilirdi......
Mən həmişə varlıqlara müəyyən vəzifəni yerinə yetirmək üçün yaranmış robot kimi baxmışam.O da bir robotdu,mexanizmadı.Ama ruhum bununla razılaşa bilmir hələdə.O bir mexanizmada üstün idi.Duruşunda güc,güdrət,baxışında zəhm,ruhunda sarsılmaz güvən və gorxmazlıq var idi.O qorxmurdu.Gorxuya ehtimal vermirdi...........
Sanki o bizdən yox,biz onnan asılıyıq,onu yedirmək,qorumaq bizim borcumuzdu.Bu heç ona lazım da deyil.
O semanın ve yer üzünün kralı idi.
Sadece oturub baxırdım.Baxdıqca öz gücümü görürdüm,getgedə artan gücümü.Ona baxdıqca gorxmag yerinə gorxularım yox olurdu..............
Bunu gulag asdığıım mahnı sayəsində xatırladım....Ana Kür...........
Mən bu torpaqların oğluyam.Altaylardan Qafqazlara gədər,ordan Anadoluya gədər uzanan ucsuz bucaqsız torpaqların. Bunu tükçülüklə əlaqəsi yoxdu.Bu belədi çünki qulaq asdıqca sanki o şahinin gözləriylə Altayların yamacıyla uçuram.Yaşıl obalardan keçib Qafqazların yamacına gəlirəm.Uçuram uçuram.........
Sonra uzaqda aşağıda qıvrılan anam Kürü görürəm.Kənarıyla uzanan meşələrə baxıram..........
Bu xəyalı nə vaxtdan gördüyümü bilmirəm.Çox çox keçmişdən.Keçmişdə bu səma məmin olub sanki.
Hər dəfə xatırlıyanda gözüm yaşarır.Doluram.
Reankarnasiyaya inanıram?Özüm də bilmirəm.Ama bir o bala şahinin duruşu bir də səmanın axışı yadımnan çıxmır heç.
Mən səmanın oğluydum bir vaxtlar bəlkədə.Kim bilir.......................................................
Yadımdadı onu qolumda tutanda gözləri məni ovsuinlamışdı.Heçnəyə görə narahat deyildi.Ətrafında dayanıb ona baxan insancıqlar onun üçün kiçik,gücsüz varlıqlar idi ve əl uzatmağa belə gorxurdular.
Mən də daxil olmagla hamı onun zəhmi və gücü qarşısında aciz olduğunu bilirdi,qarşısında baş əyirdi az qala.
Cəmi bir neçə aylıq olan bu varlıq nə üçün yarandığını bilirdi.Yüksək,ucsuz bucaqsız səmanın onun üçün yarandığını da bilirdi......
Mən həmişə varlıqlara müəyyən vəzifəni yerinə yetirmək üçün yaranmış robot kimi baxmışam.O da bir robotdu,mexanizmadı.Ama ruhum bununla razılaşa bilmir hələdə.O bir mexanizmada üstün idi.Duruşunda güc,güdrət,baxışında zəhm,ruhunda sarsılmaz güvən və gorxmazlıq var idi.O qorxmurdu.Gorxuya ehtimal vermirdi...........
Sanki o bizdən yox,biz onnan asılıyıq,onu yedirmək,qorumaq bizim borcumuzdu.Bu heç ona lazım da deyil.
O semanın ve yer üzünün kralı idi.
Sadece oturub baxırdım.Baxdıqca öz gücümü görürdüm,getgedə artan gücümü.Ona baxdıqca gorxmag yerinə gorxularım yox olurdu..............
Bunu gulag asdığıım mahnı sayəsində xatırladım....Ana Kür...........
Mən bu torpaqların oğluyam.Altaylardan Qafqazlara gədər,ordan Anadoluya gədər uzanan ucsuz bucaqsız torpaqların. Bunu tükçülüklə əlaqəsi yoxdu.Bu belədi çünki qulaq asdıqca sanki o şahinin gözləriylə Altayların yamacıyla uçuram.Yaşıl obalardan keçib Qafqazların yamacına gəlirəm.Uçuram uçuram.........
Sonra uzaqda aşağıda qıvrılan anam Kürü görürəm.Kənarıyla uzanan meşələrə baxıram..........
Bu xəyalı nə vaxtdan gördüyümü bilmirəm.Çox çox keçmişdən.Keçmişdə bu səma məmin olub sanki.
Hər dəfə xatırlıyanda gözüm yaşarır.Doluram.
Reankarnasiyaya inanıram?Özüm də bilmirəm.Ama bir o bala şahinin duruşu bir də səmanın axışı yadımnan çıxmır heç.
Mən səmanın oğluydum bir vaxtlar bəlkədə.Kim bilir.......................................................